ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ အထီးက်န္အိပ္မက္၊
ထိတ္လန္႔ျခင္းက တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ဆက္တုိက္
တစ္ခါတစ္ေလ ႏုိးတစ္၀က္၊ အိပ္တစ္၀က္နဲ႔
အိပ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြ ေရတြက္ဖုိ႔ကုိ
ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ .........
ဓါတ္ျပားေဟာင္းတစ္ခ်ပ္ကုိ အခါခါျပန္ၾကည့္သလုိမ်ိဳး
ဒီအရိပ္ေတြပဲ ျပန္ျမင္ေနမိတယ္ ....
ၾကာလာေတာ့ ဒီအိပ္မက္ႀကီးကုိ စုိးရြံ႕ေနရင္
အိပ္စက္ျခင္းေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္ေနမိတယ္ ......
တစ္ခါတစ္ခါ ၀ိဥာဏ္တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေလွာင္ရယ္သံလုိလုိ
သစ္ရြက္ေၾကြသံလုိလုိ၊ မင္းေခၚသံလုိလုိ ပဲ့တင္သံေတြ
ငါ့နားထဲမွာ ၾကားမိတာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ .....
ဒါဟာ မင္းအေၾကာင္းကုိေတြးရင္း
စိတ္မခ်မႈေတြ၊ လြမ္းေဆြးမႈေတြနဲ႔
အနာဂတ္ဆုိတာကုိ ေၾကာက္ေနမိတဲ့
စုိးရိမ္မႈေၾကာင့္ပဲလား ........
ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ခံစားမႈေတြပဲ ဒီဂရီတုိးလာလုိ႔ပဲလား ...
ငါေ၀ခြဲရင္းနဲ႔ အိပ္ပ်က္ရက္ေတြမ်ားလာမိတယ္ ......
ဒါေပမယ့္ .........
ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းကေတာ့ တစ္ေခါေခါနဲ႔ေပါ့ ..............
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment