မေသမခ်င္း မျပည့္၀ႏုိင္တဲ့
လုိအင္ဆႏၵေတြၾကားထဲ
"အူ၀ဲ" ဆုိတဲ့အသံၾကားတုိင္း
ေလာကထဲကုိ ဒုကၡအုိးထမ္းၿပီး
ေျခလွမ္းဖုိ႔ လူတစ္ေယာက္
ထပ္တုိးလာၿပီလုိ႔
ငါခံစားမိတယ္ ......
ဆႏၵရဲ႕ေျခရာေနာက္လိုက္ရင္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနယ္ထဲကုိ
ကြၽံ၀င္လုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႔
ေသာကရဲ႕ ႏြံအုိင္က
ေနာက္တစ္လွမ္းအတြက္ပဲ
ႏုိးထျခင္းနဲ႔ အိပ္စက္ျခင္းအၾကား
ဆာေလာင္မႈေတြနဲ႔
ၫွပ္ပိတ္ခံေနရတဲ့ၾကားထဲ
မေကာင္းမႈေတြရဲ႕
ျမဴဆြယ္ရာ ပါသြားတတ္တဲ့
စိတ္.........
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးမွ
ေပၚလာတဲ့ ေနာင္တက
အၿမဲတမ္း ...........
ပန္း၀င္ေနာက္က်တတ္တယ္
ေတာင္းပန္လုိ႔မရႏုိင္တဲ့
ေကာလဟာလေတြရဲ႕အၾကား
ေၿမြတစ္ေကာင္လုိ
လူးလြန္႔ယိမ္းထုိးရင္း
အသံမဲ့ အခ်က္ေပးတတ္တဲ့
အသိစိတ္ေတြက တစ္ခါတစ္ေလ
ေလျပင္းတုိက္ခံရတဲ့
သဲမႈန္ပြင့္လုိ ကစဥ့္ကလ်ား
ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔
လက္ေတြ႔ဘ၀ဆုိတာက
ေပါင္းကူးတံတားက်ိဳးပဲ့ေနတဲ့
ကမ္းပါးစြန္းတစ္ဖက္စီမွာ .............
႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့
လူ႔ဘ၀ေပါင္းျမက္ေတာထဲမွာ
နားအူမတတ္ေအာ္ေနတဲ့
ဖားသံေတြၾကားတုိင္း
ငါ့မ်က္ႏွာမွာ ဒဏ္ရာမရွိပဲ
႐ႈံ႕မဲ့သြားတတ္တယ္ ............
ရင္ထဲရွိသမွ်သာ ဖြင့္ဟျဖစ္ရင္
ခုံေပၚမွာ အဆီရစ္ၿပီး
အိပ္ေပ်ာ္ေနသူကုိ
၀င္တုိက္မိသလုိ ျဖစ္လိမ့္မယ္ .....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment