ဒဏ္ရာ

ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြနဲ႔ မခ်ိမဆန္႔
နာက်င္ၿငီးတြားေနရေပမယ့္
အားရွိသေလာက္ေလး
မင္းအတြက္ ငါၿပံဳးၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္

ခ်စ္တယ္ဆုိတာ တစ္ကယ္ေတာ့ အေျပာလြယ္သေလာက္
ခံစားရတာက မခ်ိမဆန္႔ရယ္ပါ

ေသာကေတြအေပၚက အၿပံဳးတုေတြနဲ႔ပဲ
အခါတလဲလဲ မလုံ႔တလုံဖုံးဖိေနရတာ
ၾကာလာေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာကုိ စိတ္ကုန္လာတယ္

ဗေလာင္ဆူေနတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုလုံးကုိ
သြန္လုိသြန္ေမွာက္လုိေမွာက္လုိ႔
မင္းလက္ထဲ အၿပီးအပ္လုိက္ခ်င္မိခါမွ
မင္းက လူသတ္သမားအၿပံဳးမ်ိဳးနဲ႔
ခပ္ယဲ့ယဲ့ ျပန္ၿပံဳးျပလုိက္တာကုိ
ျမင္လုိက္တဲ့ တစ္ခဏေလးမွာ
ငါမွင္တက္မိသြားတဲ့ ယုန္တစ္ေကာင္လုိ
ေယာင္လည္လည္နဲ႔ အတိတ္ေမ့ခ်င္သြားတယ္ ..

နာက်င္ေနေပမယ့္ ငါ မၿငီးတြားခ်င္ဘူး
လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားေနမယ့္အစား
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔ ႀကိတ္မွိတ္နာက်င္ေနရတာကုိ
ငါပုိခုံမင္တယ္ ....

ငါမင္းအတြက္ အဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့
အခ်စ္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ငါ့ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ
ေပးလုိက္ရေပမယ့္
ရလုိက္တာက ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့အၿပံဳးတစ္ခုေလ
ဒါေပမယ့္ ငါေၾကနပ္ပါတယ္
ဒီလုိ ဒသနဆန္တဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕
မင္းဆီကေန ရလုိက္မိလုိ႔ေပါ.

ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔
အခ်စ္နယ္ပယ္ တစ္စြန္းတစ္စကုိ
စၿပီးေျခလွမ္းလုိက္တာနဲ႔ေတာင္
ဒီေလာက္အထိ မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔
ၿပြတ္သိပ္ေနရင္
ၾကာလာရင္ လမ္းေပ်ာက္မႈေတြနဲ႔ငါလမ္းေမွာက္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္ ....