Wednesday, December 10, 2008

ကာရံမဲ့အခ်စ္

ငါ့ရင္ထဲက အေငြ႕အသက္ေလာက္ပဲ
က်န္ေနတဲ့ အခ်စ္ဆုိတဲ့
မီးစာကုန္လုနီးနီး
မီးေတာက္ကေလးကုိ
ေလာင္စာျဖည့္ၿပီး
ျပန္ထြန္းညွိႏႈိင္တဲ့ မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကုိေတာ့
ထာ၀ရ ကုိ႔ရင္ခြင္ရဲ႕
ႏွလုံးသားတစ္ေနရာမွာ
ထာ၀ရ သိမ္းဆည္းထားလုိက္ၿပီေလ ...

ႏူးညံ့မႈအခ်စ္ဆုိတာ
ၾကားဖူးေပမယ့္
မခံစားခဲ့ရတဲ့ ကုိယ့္ဘ၀တစ္ခုလုံးအတြက္
နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ရူးသြပ္သြားတာ
ဘယ္လုိအေၾကာင္းတစ္ရားေတြေၾကာင့္လဲ ...
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့မွာကုိ ေတြးမိလုိက္ေပမယ့္
ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ မင္းကုိယုံၾကည္လုိက္မိတယ္
တစ္ကယ္လုိ႔
နာက်င္တဲ့ ဒဏ္ရာတစ္စုံေပးမယ္ဆုိရင္ေတာင္
ကုိယ့္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့အခ်စ္ေတြေၾကာင့္
မင္းလဲ ကုိယ့္လုိ ခံစားရမွာပါ.
ကုိယ္ဒီေ၀ဒနာကုိခံစားရမယ္ဆုိရင္ေတာင္
အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနလုိက္မယ္ ...

ဂ်စ္ကန္ကန္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ရင္ဘတ္အထဲထိကုိ
၀င္လာႏုိင္တဲ့ မင္းကုိ
ျပန္ထြက္သြားခုိင္းဖုိ႔ဆုိတာ
ငါ့မွာ ခြန္အားမဲ့ေနၿပီေလ ......

ကုိတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ေတြက
ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဘာမက္ေမာမႈမွမပါတဲ့
ကာရံမဲ့အခ်စ္ေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ခ်စ္သူရယ္ ...


No comments:

Post a Comment